چرا گریچه ؟

وب‌سایت گریچه یک دایره المعارف و مرکز آموزش دیجیتال ماساژ از مبتدی تا حرفه‌ای می‌باشد. ماساژ از اولین و مهم‌ترین روش‌های درمانی در تمدن انسانی بوده که امروزه به‌عنوان یکی از رشته‌های جایگزین (آلترنیتیو) یا مکمل از آن نام‌برده می‌شود. این رشته نیز بمانند تحولات دیگر بشری در طول تاریخ دچار دگرگونی‌های مختلفی شده و در هر منطقه‌ای از دنیا نیز به یک نام شناخته می‌شود، همچنین دارای تکنیک‌های مشابه ای بوده است. در امپراتوری ایران هم از آن به‌عنوان یک روش درمانی مورداستفاده قرار می‌گرفته است اما در طی چند دهه‌ی قبل به دلیل ورود درمان‌های نوین پزشکی، در حال کم‌رنگ شدن بوده است. حال، با توجه به اینکه بیشتر سبک‌های ماساژ از حدود 40 سال پیش تاکنون ابداع یا اختراع‌شده‌اند و در این حوزه منابع بسیار اندکی به زبان فارسی موجود می‌باشد، وب‌سایت گریچه با جمع‌آوری اطلاعات و منابع مهم ماساژ و پیش‌نیازهای آن از مهم‌ترین و بروزترین مراکز آموزشی دنیا در بازه زمانی 12 ساله (از سال 1386 تا شروع به کار وب‌سایت ، 1397) با راه‌اندازی این وب‌سایت در نظر دارد مجموعه‌ای مستند و به‌روز از سبک‌ها و تکنیک‌های این رشته را در تمامی سبک‌ها (نزدیک به 300 روش) برای بالا بردن سطح اطلاعات و آگاهی فارسی‌زبانان و علاقه‌مندان به این رشته به جامعه علمی کشور معرفی کند. این وبگاه برای اولین بار سبکی نوین را در حوزه آموزش ماساژ و معرفی تمامی سبک‌های آن به همراه آشنایی با ساختارهای بدن انسان (آناتومی، فیزیولوژی، حرکات، آسیب‌ها، روش‌های درمانی و مقابله با صدمات و ...) با بیش از 10000 صفحه آموزشی در معرض دید علاقه‌مندان ماساژ قرار خواهد داد. امیدواریم تلاش‌هایمان همراه با همکاری و مساعدت شما مثمر ثمر واقع شود، تا این مجموعه بتواند به‌عنوان یک مرجع کامل فارسی جای خالی کمبودهای علمی و عملی این رشته را پر کند و با موفقیت روزافزون به راه خود ادامه دهد. باتشکر مؤسس وب‌سایت گریچه

اطلاعات تماس :

Alternative medicin

پزشکی جایگزین
* پزشکی جایگزین یا درمان جایگزین، طب جایگزین یا طب مکمل، کلیه روش‌های درمانی است که در حیطه پزشکی رسمی (مدرن) قرار نگرفته یا اثربخشی آن‌ها اثبات نشده، رد شده، غیرقابل اثبات یا زیان بخش است. امروزه درمان‌های جایگزین به‌عنوان شبه علم و شیادی علمی شناخته می‌شوند. انسان در درازای تاریخ شیوه‌های گوناگونی برای درمان و بهداشت به‌کار برده‌است؛ از پزشکی سنتی تا هومیوپاتی، گیاه‌درمانی، سنگ‌درمانی، آب‌درمانی، فرادرمانی، انرژی‌درمانی، پزشکی کهن ایرانی (اوستا، ابوعلی سینا، ابوریحان بیرونی)، مصری و چینی و پزشکی سلولی. درمان‌های جایگزین مشخصاً روش‌هایی هستند که مورد تأیید دانش پزشکی قرار ندارند. آن بخش‌هایی از روش‌های سنتی که قابلیت اثبات علمی دارند، پیشتر به‌عنوان طب مدرن یا دانش پزشکی شناخته می‌شوند و عنوان درمان جایگزین ندارد.

توضیحات اضافی:
همه روش‌های پزشکی جایگزین یا مکمل، در فرایند درمان، دارای بخشی غیرقابل تعریف یا حلقه‌ای گم‌شده می‌باشند که از دیدگاه علم قابل بررسی نیست. این مسئله که در این نوع پزشکی، از بیمار چه خواسته می‌شود، مشخص است و تأثیر آن بر بیمار نیز قابل ثبت و ضبطِ دقیق علمی و قابل تکرار و تجربه است، اما بهبود از نگاه علمی قابل توجیه نیست.
متخصصان و طرفداران این نوع از درمانگری، ضمن رد روش‌های درمانی پزشکی مدرن، از روش‌های درمانی سنتی و جایگزین، برای بهبود و علاج بیماری‌ها استفاده می‌کنند. در مقابل، متخصصان پزشکی رایج نیز، روش‌های درمانی سنتی و جایگزین را غیرعلمی و نوعی از شبه‌علم می‌دانند. از نظر پزشکی بر پایه شواهد روش‌های درمانی و داروهایی که در سطح وسیع مورد استفاده قرار می‌گیرند، باید ابتدا از سد مطالعات آزمایشگاهی و بالینیِ باکیفیت گذشته و پس از بررسی همه خطرهای احتمالی و طی مراحل مختلف، اجازه استفاده بگیرند. این در حالی است که بیشترِ روش‌های درمانی طب مکمل، بدون این‌که آزمایش‌ها، اثربخشی‌شان را تأیید کرده باشند، تجویز می‌شوند.
داروهایی که در بازار عرضه می‌شوند پس از آنکه در آزمایشگاه از مراحل مختلف می‌گذرند، باید وارد فازهای بالینی شوند و بعد از تحقیقات کافی و به دست آمدن آمار دقیق از اثرات مثبت و حتی عوارض جانبی آن‌ها اجازه آن را می‌یابند که وارد بازار شوند و در اختیار عامه مردم قرار گیرند. درحالی‌که در مورد روش‌های درمانی و داروهای طب جایگزین، چنین مراحلی طی نمی‌شوند و این روش‌ها بدون آزمایش و بدون این‌که از نحوه اثر آن‌ها اطلاعات دقیقی به دست آید، مورد استفاده قرار می‌گیرند. هرچند در علم نوین سعی بر آن است تا طب مکمل و روش‌های آن مورد آزمایش قرار گیرند تا در صورت مفید بودن، مورد استفاده قرار گیرند؛ اما هنوز بسیاری از روش‌های سنتی می‌توانند خطرناک باشند. سازمان بهداشت جهانی بر این باور است که هنوز به میزان زیادی تحقیقات آزمایشگاهی و بالینی نیاز است تا بتوان بی‌خطر بودن و اثربخشی طب سنتی و جایگزین را تأیید کرد.
بر اساس گزارش سایت وب آوساینس، تعداد پژوهش‌های علمی درباره طب مکمل از سال 2001 تا 2016، 25 برابر شده است. گزارشات سایت اسکوپوس نیز تأییدکننده این افزایش است. بیش از نیمی از تمام مدارس پزشکی در آمریکا و کانادا برنامه طب مکمل را در آموزش‌های خود گنجانده‌اند.